Dictionary of Greek. 2013.
ρήγλος — ὁ, Μ η ρήγλα. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού ῥήγλα, με αλλαγή γένους] … Dictionary of Greek
ρηγλί — το / ῥηγλίον, ΝΑ [ρήγλα] υποκορ. τ. τού ρήγλα … Dictionary of Greek
ρηγλίζω — Ν [ρήγλα] 1. ισιώνω με τη ρήγλα την επιφάνεια των μέτρων χωρητικότητας τών σιτηρών 2. (κατ επέκτ.) γεμίζω ένα δοχείο μέχρι τα χείλη («να ρηγλίσω τρία πιθάρια, να μεθούν τα παληκάρια», δημ. τραγούδι) … Dictionary of Greek
περιστροφίς — ίδος, ἡ, Α 1. ξύλινο εξάρτημα με το οποίο απέβαλλαν το σιτάρι που ξεπερνούσε το μέτρο, η ρήγλα 2. λαβή με την οποία ο λαναράς περιέστρεφε τη συσκευή του. [ΕΤΥΜΟΛ. < περιστρέφω (πρβλ. περιστροφ ή) + κατάλ. ίς, πρβλ. επι στροφίς] … Dictionary of Greek
ρίγα — Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Λετονίας. Βρίσκεται στις όχθες του δυτικού Ντβινά (Νταουγκάβα), κοντά στις εκβολές του στον κόλπο της Ρ. (Βαλτική). Ιδρυμένη το 1201 από τον επίσκοπο Αλβέρτο της Λιβονίας, έγινε επισκοπική έδρα και, στα μέσα του… … Dictionary of Greek
ρηγλιάζω — Α [ρῆγλα] ισοζυγίζω … Dictionary of Greek
